Maciej Pinkwart
Krzyże Południa
Autoportret z zabandażowanym uchem, namalowany znanym incydencie, powstał w styczniu 1889 r. Obraz (olej na płótnie) obecnie znajduje się w londyńskiej Courtauld Gallery.
A co do kwestii obciętego ucha van Gogha, to istnieją trzy wersje tego zdarzenia. Najpopularniejsza jest taka, że Vincent pokłócił się z mieszkającym z nim w Arles przyjacielem, Paulem Gauguinem, gdy ten zamierzał wyjechać z powrotem do Paryża, rzucił się na niego z brzytwą, a gdy Gauguin uciekł, w napadzie szału van Gogh sam obciął sobie kawałek ucha, po czym zawinął je w gazetę i poszedł do pobliskiego domu publicznego, gdzie wręczył je jako oryginalny prezent zaprzyjaźnionej prostytutce Rachel. Po czym wrócił do domu i położył się spać we własnym łóżku, gdzie nad ranem znalazła go - niemal wykrwawionego na śmierć - policja. Druga wersja, krążąca od paru lat, jest taka, że to Gauguin okaleczył van Gogha, i to podczas pojedynku, ale przyjaciel wziął winę na siebie. Ostatnio zaś uważa się, że jednak Vincent sam obciął sobie ucho po tym, jak Gauguin wyjechał z Arles, a on właśnie otrzymał list z wiadomością, że jego brat Theo (będący jego opiekunem i finansistą) zamierza się ożenić. Wkrótce potem Vincent trafił do szpitala psychiatrycznego, z napadami depresji przeplatającymi się z atakami szału.
Istnieje też drugi, bardziej już konwencjonalny autoportret, namalowany po tym wydarzeniu:
Obraz znajduje się w posiadaniu Stavros Niarchos Collection z siedzibą w Atenach.