Maciej Pinkwart

Krzyże Południa

Carcassonne 

 

Święty Dominik Guzmán (1170-1221), Katalończyk, założyciel zakonu Braci Kaznodziejów - Dominikanów, swe powołanie odkrył w 1203 r., kiedy to przemierzał tereny Langwedocji i podejmował pierwsze dyskusje teologiczne z katarami. Wysłany na te tereny oficjalnie w 1205 r. przez papieża Innocentego III, przykładem własnego ubóstwa, skromności i wiedzy starał się przekonywać heretyków do poglądu, że nie cały kościół katolicki jest pyszny, skorumpowany i wywyższający się ponad wiernych, co biskupom zarzucali katarzy. Mimo wielu starań jego misja nie przyniosła większych rezultatów, w efekcie czego władze kościelne i świeckie zdecydowały się na rozwiązanie siłowe, inicjując w 1208 r. krucjatę przeciw Albigensom, a gdy i to nie usunęło herezji - w kilka lat po śmierci Dominika powołano świętą inkwizycję, w której działaniach brało udział wielu dominikanów, odznaczając się szczególnym okrucieństwem i bezwzględnością. Dominik do końca życia wędrował pieszo i kontynuował swoją misję kaznodziejską w południowej Europie, mimo ciężkiej choroby (przewlekłe zapalenie jelit).

 

Święty Dominik, pędzla Belliniego


Portret Św. Dominika autorstwa Giovanni Belliniego
Święty Dominik, pędzla El Greco


Portret Św. Dominika autorstwa El Greco

Powrót do tekstu

Następne zdjęcie