Dygresja dla wykształciuchów: Cheops, czyli kto?

 

Tak naprawdę nazywał się Chnum-chuefui (Chnum mnie chroni), ale w skrócie zapisywano jego imię jako Chufu:

 

 

ch

w

f

e

det

 

 Jako Cheopsa znamy go dzięki Herodotowi. Był synem Snofru, założyciela IV dynastii. Panował prawdopodobnie w latach 2604-2581 p.n.e. Wiemy o nim, że władał całym krajem, bo hieroglificzne kartusze z jego imieniem odnaleziono m.in. w Bubastis w Dolnym Egipcie, w Denderze i Abydos w Górnym Egipcie, a także w oazie Dachla na Pustyni Libijskiej oraz na Synaju. Podejmował wojny z libijskimi Beduinami i z Nubią, wyprawiał się też do Palestyny. Ale wiemy, jak wyglądał: brytyjski odkrywca Flinders Petrie w 1903 r. w czasie wykopalisk w świątyni w Abydos odnalazł malutką statuetkę, opisaną hieroglificznie jako wizerunek Chufu. Niestety, figurka nie miała głowy. Zawzięty egiptolog wstrzymał wszystkie inne prace w tym rejonie i kazał przesiewać piasek z całej okolicy – i w trzy tygodnie później znalazł głowę, co było wyczynem niezwykłym, bowiem cała wykonana z kości słoniowej statuetka ma zaledwie siedem centymetrów wysokości… Jej oglądanie w Muzeum Egipskim w Kairze jest dziś jednym z obowiązkowych punktów programu wszystkich wycieczek. Inne, bardziej okazałe podobizny faraona wykazują wielkie podobieństwo do figurki z Abydos, ale znajdują się poza Egiptem (w Brooklynie i Monachium). Miał kilka żon, dziewięciu synów i piętnaście córek. Część jego familii pochowana jest w bezpośredniej bliskości Wielkiej Piramidy. Jednak jego następca, faraon Dżedefre, jako miejsce pochówku wybrał nie Gizę, ale oddalone o kilka kilometrów wzgórze we wsi, zwanej dziś Abu-Roasz. Obok piramidy Chufu swoją postawił dopiero kolejny faraon, młodszy syn Chufu – Chafre, zwany od czasów greckich Chefrenem.

 

Powrót do tekstu5

Spis treści